รอยพระพุทธบาทบ้านเวินปลา

รอยพระพุทธบาทเวินปลาอยู่บนโขดหินเล็ก ๆ ในแม่น้ำโขงที่บนฝั่ง   ห่างกันประมาณ   100   เมตร   ทางด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือมีเนินดินเล็ก ๆ   ขนาด 30 x 50 เมตร   สูง 1   เมตร   จากพื้นที่โดยรอบ   เรียกว่าดอนพระบาท 

ตำนานความเป็นมาของรอยพระพุทธบาทเวินปลา กล่าวไว้ว่า ในสมัยครั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีพระภิกษุรูปหนึ่งล่องเรือมาตามลำน้ำโขง พอมาถึงสถานที่ซึ่งประดิษฐานรอยพระพุทธบาทในปัจจุบัน เกิดหิวน้ำ แต่ไม่มีขันตักน้ำ จึงเด็ดเอาใบได้มาทำเป็นจอกตักน้ำโดยมาปลงอาบัติ (ต้นได้มีอยู่ 2 ชนิด คือ ต้นได้ธรรมดา และต้นได้ท่านมรณภาพไปแล้วจึงเกิดเป็นพญาปากคำ (ปลาตะเพียนทอง) มีบริวารถึง 500 ตัวเพื่อชดใช้กรรม ตำนานกล่าวด้วยว่า พญาปากคำตัวนี้อายุยืนไปจนถึงพระศรีอริยเมตตรัยมาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อครั้งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า (สิทธัตถะ) เสด็จมาที่อำเภอธาตุพนม แล้วได้เสด็จผ่านนมทีพระธาตุอิงอัง เมืองท่าแขก ประเทศลาวแล้วเสด็จเลยมาถึงที่ตั้งรอยพระพุทธบาทเวินปลา พระองค์จึงตัดตอบว่า มีพญาปากคำตัวหนึ่งแสดงอาการอยากได้ของที่ระลึกเพื่อให้คนกราบไว้บูชาพญาปากคำ จึงถือโอกาสเล่านิทานประวัติดังกล่าวข้างต้น เสร็จแล้วพระองค์จึงประทับรอยพระบาทไว้ที่โขดหินกลางแม่น้ำ ห่างจากฝั่งประมาณ 100 เมตร ห่างจากวัดพระบาทเวินปลาประมาณ 150 เมตร เหตุที่ชื่อว่าพระพุทธบาทเวินปลา เพราะรอยพระบาทตั้งอยู่ในโขดหินกลางน้ำ (ภาษาพื้นเมือง "เวิน" คือ วังน้ำวน) และเนื่องจากพญาปากคำเป็นผู้ขอรอยพระพุทธบาทแห่งนี้ จึงได้ชื่อว่า "รอยพระบาทเวินปลา"

ขอบคุณข้อมูลจาก สวัสดีนครพนม

ภาพจาก www.manager.co.th